Zaburzenia lękowe są jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych, które dotykają ludzi na całym świecie. To niekomfortowe uczucie ciągłego niepokoju, przed którym nie da się uciec, więc jak w ogóle myśleć o odpoczynku czy relaksie…
Niestety w dzisiejszych czasach, mamy mnóstwo bodźców, które przytłaczają swoją ilością, dlatego większość osób czuje się po prostu źle. Często wybieramy zacisze swojego domu, w którym możemy być z dala od relacji, stresu czy presji społeczeństwa, co w perspektywie generuje kolejne trudności, ponieważ z biegiem czasu czujemy wycofanie, a nawet niechęć integrowania z innymi ludźmi.
Bardzo istotne jest zachowanie równowagi psychicznej jak i fizycznej. W tym artykule skupimy się na zaburzeniach lękowych, które są zarówno skutkiem jak i przyczyną wielu zachowań. Są skutkiem niekorzystnych, traumatycznych doświadczeń, a przyczyną chronicznego zamartwiania się i katastroficznych interpretacji. Często słyszymy, że „dręczenie się pesymistycznymi myślami pozwoli przygotować się na najgorsze…”
Na zaburzenia lękowe mają wpływ:
* czynniki genetyczne – osoby mające bliskich krewnych cierpiących na zaburzenia lękowe są bardziej podatne na ich wystąpienie niż osoby bez takiego rodzinnego obciążenia.
* czynniki środowiskowe – są najczęstszym powodem wystąpienia powyższych zaburzeń. Są to:
– traumatyczne doświadczenia: traumatyczne wydarzenia, takie jak przemoc, wypadki czy nadużycia mogą wpływać na funkcjonowanie układu nerwowego i wywoływać przewlekły lęk.
– stres i presja społeczna: Wysoki poziom stresu w życiu, szczególnie związany z pracą, szkołą, relacjami społecznymi, chęć dorównania innym, ciągła presja, aby uczyć się lepiej, pracować efektywniej, więcej, poczucie, że jestem niewystarczający, nieustanna rywalizacja o lepsze oceny, wyniki w pracy. To wszystko tworzy błędne koło, w którym często znajdujemy się bez perspektywy wyjścia. Presja i oczekiwania otoczenia nasilają lęk.
– niekorzystne warunki rodzinne: Rodziny, w których występuje nadmierna kontrola, krytyka, konflikty lub niezdolność do wyrażania uczuć, mogą przyczyniać się do rozwoju zaburzeń u członków rodziny. Komentarze typu „Jak Ty to zrobiłaś/eś, zrobię to za Ciebie, bo przecież sobie nie poradzisz”, „Dlaczego dostałeś 4 ze sprawdzianu, a co dostała Ola?”, „Przestań się mazać, bądź dużym chłopcem”. To jak również nieprawidłowe wzorce rodzicielskie i niewłaściwe radzenie sobie z lękiem wpływa na rozwój zaburzeń u dzieci, co rzutuje na całe dorosłe życie.
Najlepszym sposobem na poradzenie sobie z lękiem jest pomoc psychologiczna. Wspólnie z psychologiem zidentyfikujesz i zmienisz niezdrowe myśli, przekonania oraz wzorce zachowań, które przyczyniają się do lęku. Dokonasz tego poprzez redukowanie objawów, dzięki technikom takim jak trening relaksacyjny, ekspozycja hierarchiczna (inaczej koncentracja na sobie, znalezienie się w miejscu, czy wyobrażenie sobie sytuacji trudnej, wywołującej lęk) czy przeglądanie istniejących przekonań i praca nad nimi.
To co możesz zrobić sam to:
- regularna aktywność fizyczna, taka jak spacer, jogging, pływanie, pozwala zredukować lęk poprzez uwalnianie endorfin, hormonów odpowiedzialnych za dobre samopoczucie
- poszukać wsparcia u bliskich, rozmowa z kimś kto Cię zrozumie może być niezwykle pomocna.
- edukuj się na temat lęku, zdobądź wiedzę na temat zaburzeń lękowych, pozwoli Ci to lepiej zrozumieć stan, w jakim jesteś oraz pomoże lepiej poradzić sobie z objawami.
- zastosuj techniki oddechowe i relaksacyjne., pomogą złagodzić napięcie i zmniejszyć uczucie lęku.
- unikaj substancji odurzających, alkoholu, narkotyków czy innych. Mogą one nasilać lęk i niekorzystnie wpływać na stan emocjonalny.
- samoopieka i zdrowy styl życia, regularny sen, zdrowe odżywianie, ograniczenie stresu i odpowiednie zarządzanie czasem to podstawa prawidłowego funkcjonowania.
Często zapominamy o fundamentalnych zasadach dbania o siebie, idąc prosto po farmakologie zamartwiając się jeszcze bardziej.
Tak jak w punkcie ostatnim, sen jest kluczowy w regeneracji naszego organizmu, tak jak zdrowe odżywianie, to co jesz tak się czujesz, zrezygnuj z cukru, oraz niezdrowych przekąsek i oczywiście aktywność fizyczna, nie od dziś wiemy, że „w zdrowym ciele zdrowy duch”, podpisuję się pod tym w 100%. Zachęcam Cię do wprowadzenia dobrych nawyków, spróbuj przez jakiś okres czasu stosować zalecane wskazówki, rozpocząć aktywność fizyczną, a gwarantuję, że odczujesz rezultat.
Pamiętaj, że lęk da się pokonać i nie pozwól, aby Tobą zawładnął, zrób to pierwszy!
Jeśli trudno jest poradzić sobie z nim w pojedynkę, odważ się skorzystać z pomocy specjalisty. Czekamy, aż będziemy mogli pomóc Tobie wrócić do emocjonalnej równowagi.
